Odpowiednie ciśnienie w amortyzatorze – jak je ustawić?

Z ostatnich artykułów dowiedzieliście się czym jest SAG amortyzatora (-> link <-) oraz w jaki sposób umieścić w nim tokeny i jak wpływają one na jego pracę (-> link <-). Wydawać by się mogło, że kwestie odpowiedniego ustawienia widelca 'pod siebie’, nie powinny mieć już dla nikogo tajemnic. Dzisiaj podsumujemy zgromadzoną wiedzę i ostatecznie zweryfikujemy naszą pracę – w terenie!

Bez wątpienia najważniejszym parametrem każdego amortyzatora jest jego skok. To on zapewnia komfort, pozwala dopasować widelec do swoich potrzeb i stylu jazdy oraz wpływa na cenę widelca. Dobrze jest więc z niego w pełni korzystać. Nie sztuką będzie posiadać w rowerze 150mm skoku z których realnie, podczas jazdy ugniemy jedynie 130mm.  Powstaje jednak pytanie – jak zweryfikować, czy wykorzystujemy możliwości naszej amortyzacji w pełni? Na pewno pomaga w tym odpowiednie ustawienie SAGu, jednak nie zamyka ono całkowicie tematu. Najważniejszy pozostaje test w terenie który ostatecznie odpowie, oparte o teorię czynności wykonane w warsztacie, sprawdzają się w rzeczywistości.

Automatycznie nasuwa się pytanie: no dobra, ale jak to sprawdzić? Zamontować kamerę sportową która zarejestruję pracę amortyzatora podczas przejazdu przez najcięższy fragment trasy, spoglądać na niego w trakcie jazdy ryzykując upadek, skorzystać z o-ringu który niekiedy od nowości widnieje na jednej z goleni niczym obrączka na dłoni żony/męża od dniu ślubu,  czy może poprosić koleżankę/kolegę aby biegł obok nas i bacznie przyglądał się naszemu zawieszeniu? Nic z tych rzeczy. Wystarczy rzut oka na górne golenie po pokonaniu pierwszej trasy i już wiemy, czy ciśnienie które wprowadziliśmy do naszego amortyzatora jest odpowiednie, za duże lub za małe.

Z pomocą spieszy nam zalegający na trasach kurz, osadzający się na naszym amortyzatorze. Uszczelki które dzielnie zapobiegają przedostawaniu się brudu do wnętrza naszego widelca pozostawiają na nim kurzowe pierścienie sygnalizujące nam, jak dużo skoku zostało użyte. Poniżej przestawiam zdjęcie mojego amortyzatora (+2 tokeny) z którego ustawienia jestem bardzo zadowolony. Co z niego można wyczytać?

Zauważcie, że początkowe 60-70% skoku widelca jest praktycznie czyste. Biorąc pod uwagę, że zdjęcie wykonane było na bardzo zapylonej trasie, można od razu przyjąć, że ta część skoku jest ciągle używana i uszczelki dopiero co ją oczyściły. Chwilkę przed wykonaniem zdjęcia jechałem po niewielkich nierównościach, więc wszystko jest ok. Pozostała część skoku jest dużo bardziej zakurzona czyli od pewnego czasu nie była używana, ale wyraźnie widać, że także pracowała podczas przejażdżki (podejrzewam nawet gdzie – cięższa, pełna korzeni i kamieni sekcja, kilkaset metrów wcześniej). BA! Widać nawet, że w pewnym momencie wykorzystałem cały skok widelca i mówiąc wprost – zamknąłem go.

Wniosek z tego jest prosty – amortyzator jest miękki na początku i progresywny, czyli taki jak chciałem. W krytycznych sytuacjach wykorzystuję cały skok i dobrze, bo od tego jest. Test kurzu na goleniach uważam za zaliczony na piątkę. Gdyby okazało się, że całe golenia są czyste i dopiero co pracowały w całym zakresie, to dopompowałbym amortyzator ponieważ byłby on za miękki. Gdyby natomiast końcowa cześć skoku była wyraźnie zakurzona co sugerowałoby, że podczas tej przejażdżki nie została w ogóle użyta, to zmniejszyłbym ciśnienie w komorze amortyzatora (lub rozważył usunięcie jednego tokena) gdyż byłby za twardy.

Zachęcam Was do przyglądnięcia się swojemu zawieszeniu. Zabierzcie ze sobą na przejażdżkę pompkę do amortyzatora i poświęćcie mu trochę uwagi. Raz poprawnie ustawione i zapamiętane ciśnienie, pozwoli Wam na świetną zabawę przez długi czas. Pamiętajcie, że ciśnienie dopasowujemy nie tylko do wagi, ale również do stylu jazdy, dlatego jeśli w miarę upływu czasu zaczniecie jeździć szybciej i agresywniej, być może potrzebowali będziecie korekty. Powodzenia!

PS: Tę technikę, możecie także stosować w przypadku dampera : )